Zaman
Su gibi akıyor bazen
Nehir gibi
Akıntıya kaptırıyorum bazı şeyleri
Ama seni sımsıkı tutuyorum
Akıntıya kapılmıyorsun
Zaman
Durmuyor yerinde
ilerledikçe alıp götürüyor herşeyi
Bense zamanı durdurmuş gibi seviyorum seni...
Vermiyorum seni ona
Zaman
Polis kılığına giriyor bazen
Bendeki senin gitmemesi suçmuş gibi
Alıp götürmek istiyorlar seni
Kapımı çalıyorlar
Tık tık tık
Anlıyorum geldiklerini
Sonra seni şiir defterimin içine saklıyorum
Bulamayıp gidiyorlar
Vermiyorum seni onlara
Zaman
Sefil çocuklar kılığına giriyor
Sonra nasıl oluyorsa sen ekmeğe dönüşüyorsun
Dünya paylaştıkça güzelleşiyor
Ben yine de paylaşmıyorum ekmeğimi kimseyle...
Ekrem Şengün
Kayıt Tarihi : 29.3.2020 21:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!