Sevdası içinde uhde kalıp, hayata yenik düştüğümüz o anlar
Can yakan, yüreğimizi kaybettiğimizi düşündüğümüz o anlar…
Kalbimizin sesiyle zamanı dinlememiz gereken anlar değil midir?
Ah zaman!
Her derdin ilacıdır derler ya hani
Oysa zaman denilen bu tanımsızlık, sanki iki yönlü keskin bıçaktır.
Bir tarafı, yaşadıklarımıza özlemlerimize yorgun,
Yanmış bir kibrit çöpü,
Dokunsan un ufak toza dönecek anılar, hüzünler, kayıplar.
Zamanın görmek istediğimiz diğer yüzü,
Geçmişten geleceğe uzanan duyguların, sevdanın aynaya yansımış hali.
Köklü bir ağacın dalları yaprakları gibi bizi bir arada tutan
Kalbimizin, ruhumuzun coşkusudur.
Yaşadığımız her şey hayata dair ise,
Kimi zaman tüm dünyayı karşınıza aldığınız kaybolan zamanınıza,
Kimi zaman da kalbinizin ağlamasına,
Geçmişinize,
Gözyaşlarıyla doldurduğunuz kadehi kaldırın.
Bizleri biz yapan yaşanmışlığa
Bekleyen yeni sevdalara,
Bu sefer de biz, şarkılardan fal tutalım
Eski bir radyonuzda çalan,
Sizi size anlatan şarkınız, yorulmuş olsa da
Son pişmanlık fayda getirmez,
Ruhunuz her zaman coşkulu olsun
Gönlünüzü aydınlıklarla doldurun ki
Yeni anılara doğru,
Gelecek zamana doğru özgürce yelken açın.
Kayıt Tarihi : 19.1.2021 01:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Arkadaşlarımın radyo yayınımda yazdığı mesajlarından derlediğim , esinlendiğim satırlar
![Göknur Albasan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/19/zaman-1774.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!