Zaman Şiiri - Bilge Aksoy

Bu soğuk değil ciğerimi yakıp kavuran,
Ne yüzüme eklenen bir zaman çizgisi ,
Ne de saçıma düşen bir kar tanesi...

Eskileri bu kadar anımsamam ,
Gözlerimin önüne düştükçe o anlar ,
Ne kadar uzağımda kaldıklarını görmem,
Onlara uzanıp, çekip kendime getiremeyişim
Canımı yakan...

Kum taneleri gibi savruluyorum rüzgarda
Eriyip akan zamanın içinde.
Gözüm hep arkamda,bıraktıklarımda.
Bu yüzden ;
Boşa geçen yaşanmışlıklar sarmalıyor dört yanımı.
Zamanın gerimde bıraktıklarını getirmeyişi
Canımı yakıyor...

Kum taneleri ; güneşin ışıl ışıl parlattığı bir mevsimde olduğu gibi,
Yine birlikte , birarada ışıldatsalar sahili .
Mevsimim geçti çoktan ve ben sürükleniyorum rüzgarla uzaklara...
Geçme zaman , geçip gitme dur ,beni mevsimimden uzaklaştırma .
Güneşin parlattığı sahile geri bırak beni...

Geçme zaman , geçip gitme dur ,
Dur yaşanmışlıklarımla beni biraz yalnız bırak .
Dokunmama izin ver onlara.
Geçip gitme biraz bekle ...