Zaman Şiiri - Kanber İhsan Öcel

beni ani yakaladın
biraz tartıştıysak

biraz yürümene izin verdiysem ıslak caddelerde
şarabını paylaşıp sana güldüysem
senin yazılarından fazlası tehlikede
ilgilenmem gereken hastalarım var
sana cömert olabildiysem
başının altına fazladan bir yastık koyduysam
bana biraz borcun var

bizi hayvanlardan üstün kılmak sanatın görevi
burada
duvarlarında gözü var
yaptım
evet yaptım
abandım
iki tepe arasında ki gül goncasına sonuna kadar
ırmaklar olsun diye yağmur olup coştum

onu şovelye merdivenlerinde yakalayıp oracıkta idam ettiler
bir damla kanı dahi akmadı
sonra...
krala karşı gelenlerin özgürlükleri yoktur dediler
orospular ve pezevenkler bütün yeryüzünde (burada)

ben cehennemi yazıyorum sen sadece okuyorsun
mezarı kazmaya değdi tatlım.
giyotinin ucunda damlayan benim kanım olabilir
dünyanın genç bakireleri
kendinizi bekaretin hükümdarlığından kurtarmaya çalışın
ve utanmadan etin verdiği zevklerin tadına bakın
erkeğin gücü yumruğunda dır
kadının gücü kalçalarının arasındaki kadife bir mağarada yatar..

(............) kısmi