Serçe süzülecek gökte,
Yaprak, kopacak dalından biçare.
Bu hikayenin kendisi dere,
Akacak, çağlayacak, kıvrılacak,
Elbet bir yol bulacak.
Evvel zaman içinde,
İki yabancı bir gece vakti,
Eş ve koca,
Anne ve baba olacak.
Anne yanağında bir damla,
Kıymetlisini askere uğurlayacak.
Baba yuvadan uçan kızına,
Son bir kez kucak açacak.
Çok şey var bekleyecek beni,
Henüz gelemeyenlerin getireceği.
O vakit ben de bekliyor,
Muhakkak biliyor olacağım.
Bir gün
Derenin sonu belki,
Bir derine çıkacak.
Solmayacak
Bir aşkın meyvesi.
Kayıt Tarihi : 14.2.2019 23:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
սիրելիս համար
![Deniz Alp Ulaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/14/zaman-1703.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!