Zaman Şiiri - Özkan Özdoğan

Akşamı geçeli vakit çok olmuş;
saate bakmayalı gibi.
Telaşla örtülü üzerim,
griye çalan alelade bir siyah-
günlerin ardındaki tortu aklımda.
Sayılır mı hayat
güneşi görmeden de;
gün gelir de
mevsimler yerine konur mu
insan zamana inanınca? ..
Şapkanı astığında alışıldık
her zamanki yerine,
görürsün takvim yaprağının düştüğünü,
perdenin aralık kaldığını,
anlarsın neden uğuldadığını rüzgarın,
gece uyuyamadığında..
Bilirsin zaten sen
yalnız gidilir bazı yollara.