Zaman Şiiri - Murat Gökçe

Çoğu kalpte mazinin izi kalır derinden
Her kişiyi vurmuştur can alıcı yerinden
Belki de bir kaç anı kalıyor eserinden
Bardağa akar gibi dolup gidiyor zaman

Bazen eder dünyaya geldiğine bin pişman
Akıl erdiremezsin normaldir bakıp şaşman
İyi kullanamazsan olur en büyük düşman
Yılları hırsız gibi çalıp gidiyor zaman

Kimbilir ne kemlikler hapsetti gizeminde
Barındırdı daima kayganlık bir zeminde
Yaktı insanoğlunu en sıcacık deminde
Divane gönülleri çelip gidiyor zaman

Acıların ardından huzur verse ne fayda
Fırsat kolluyor gibi hazırdır oku yayda
Bahara kucak açan hem de en güzel ayda
Çiçek gibi açarak solup gidiyor zaman

Adalet yumağının bilmem kaçı kaç para
Dönüp dolaşır yine eleme gelir sıra
Devrettikçe günleri mazlumu yakar nara
Yüreklere ateşi salıp gidiyor zaman

Ömür geçip gitse de yaşananlar akılda
Feryat çığlıklarıyla göz yaşartıyor kulda
Cennetle ödüllenen şu şeytani okulda
Her nefesi sinsice alıp gidiyor zaman

Murat Gökçe Karsî
17.05.2016