çayda akan su,
her sabah tenimi okşayan rüzgar,
maviliklere doğan güneş,
gibi geçiyor ömür.
her şeyi yazarım da,
bir tek seni yazamam;
ey zaman!
kimisinin yetiremediği,
kimisininse bitiremediği.
uzaklardan, çok uzaklardan...
bilmediğim, bilemediğim bir ses.
al beni artık içine.
mahçup etme doğan güneşe.
kaçırdığım, derde dolduğum anlara.
geceme.
BURAK ÖZKAYA
19.12.2018
Kayıt Tarihi : 19.12.2018 05:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burak Özkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/19/zaman-1687.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!