Dalıyordu uzaklara...
Yüzündeki çizgiler her şeyi ifade ediyordu
Ağlamaklıydı,
ağlayamazdı heybetindeki asalet göz yaşlarını tutuyordu.
Dalıyordu uzaklara...
Kalmamıştı kimsesi
Yaşamak için sebebi de yoktu
Sıkılmıştı çöllerin aslanı
Korkmuyordu ölümden
ölüme meydan okurcasına
Kayıt Tarihi : 31.7.2018 23:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!