Zaman Şiiri - Lace Weli

ZAMAN

Yolun tozuna karışmış her çocuk
Yüzünde ömrümün ayrıntılarını taşır
Onun içindir ki gitmeliyim

Hicaz bir şarkıda karar ses oldum
Ter attım gecelerin ihmal ettiği mahreme
Su döküp küllere, taş ile yaş arasında
Ateş oldum, ıslak ellere kan oldum

Bilemezsin hangi yolcu nereye gider
Ekmeği nerede arar
Bütün akşamlarda sabaha çıkmaz insan
Bir bakarsın takvimler yılları yemiş

Adını boylu boyuna bir caddeye yazdım
Acıkmış bir çocuğum, karnımda yokluğun pişer
Payıma uçurumlar boyu kimsesizliğim düşer
Bak yıldızlar çekip gitti
Ay çeyrek bir iz bıraktı gökyüzüne
Ellerim ne kadar mağdur
Bir kez değmedi ellerine

Kendi dilinde şarkı söyleyen bir gurbetçiyim
Sığamadıysam bir göz eve
Bir çift göze
Ne var ki anlam taşıyan
Ne gerek söze