Zaman Şiiri - Fatma Çelik

Durur muydu zaman gecenin bi ortası?
Dursun istedim.
Sende ben zamana doymak istedim.
Allahım görüyor musun
Zaman dursun diye saatleri tutuyor duvarlar
Duvarlar taşlaşıyorlar, taşıdıkça ağırlaşıyorlar
Yine bırakıyorum saatleri zamana, zaman dar
Tüm sözcükler bu sefer saman altından yürüyorlar.
Allahım görüyor musun
Hangi yürürlükte geçiyor saatlerin zamana bağlılığı?
Allahım sahi görüyormusun
Sustuklarım da zamandan arta kanayanlar.
Ne tuhaf dakikalar beni saymayı unutuyorlar
Bu seferde beni ustaca tekleştiriyorlar
Ötekileştiriyorlar an be an
Ziyanı yok, tek kalıyorsam zararı yok.
Zamanın yine bizden yana zekâtı çok.
Kaç diyar, kaç yar, kaç ihtiyar
Kim zamandan yana bahtiyar?
Allahım görüyor musun
Gel zaman git zaman
Bir sanatkârın terinde beliriyor zaman
Onun eli mi yüreğimi bu denli kızıla çaldıran?
Beni dikenli yollara fırlatan
Yüreğime tek renkliği arzulatıp
Biraz zaman diye sızlatan
Sarsıntısı mı bu acının yine eşiklerde konuşan?
Allahım görüyor musun
Hangi ruh hattından geçiyor bu zaman
İliklerimden mi ilklerimden mi?
Akışına bırakılan her şeyin zamanı tıkaması dileğiyle...