Zaman Şiiri - Serhat Atasoy

Bitiyorsun zamanın acımazsız gözünde
Yeşillerin sararıp yaprağını döküyor
Hüznün sarıyor seni en şevkatli eliyle
Yinede yangınını dindirmeye yetmiyor

Teselli budalası oldu kalbim elinde
Hayatımın çaresiz o anları içinde
Gördüğüm her şey kadar gerçek olsaydı resmin
Bitemezdim bu kadar dizelerin içinde

Yanılıyor gençliğim bir sevdanın peşinde
Kendini kandırarak mutluluğa oynuyor
Bu kumar değilse ne neyi arıyor kalbim
Geçen her bir hüzünün o yıkıcı halinde

Vuruyorum acının en tiz notalarına
Çıkan melodileri adına adıyorum
Bu son olsun dediğim gelip geçen ne varsa
Her gün her birini tekrardan yaşıyorum

Bekliyorum düzelir yoluna girer diye
Umut ettikçe her şey ayağıma takıldı
Çaresizlik beş para etmez iken gözünde
Gözüne bakan kalbim hep içine kapandı

Son olmaz başlangıçta düştük biz bu çukura
Debelendikçe iyice battıkça batıyoruz
Bir el yetmez ki bizi buradan çıkarmaya
Biz kendi sonumuzu kendimiz yazıyoruz

Şimdi zaman düşünsün yitirttiği her şeyi
Hesabı ona yazdım bende yok ki vebali
Susacaklarım bitti konuşmaktan ziyade
İçime yazdım seni orda kalasın diye