Zaman Şiiri - Tuncer Aracı

Nasıl bir hasret hüzün bu çıldırtan
İtilmişim sensiz, dipsiz kör kuyulara
Sensizlikle yoğrulmuş gecem de
Düşündükçe seni, eğilir zaman

Çıkış yolları arar bedenim ruhum
Umutlarımın duvarları çatlar, yıkılır
Yenilirken acemi sevinçler hazana
Sen güldükçe susar ağlar zaman

Resimlerinden Kokun siner içeri
Çaresizlikler kaybolur erir gider
Özlemler biriktirirken sevinçlerim
Acaba unutur mu? Bizi zaman

Fırsatlar tepilir hazırlıksız sevdalara
Atıl olur saf sözlerin, ince çığlığı
Tutacak dürüst bir el kalmaz elde
Doğru Yolu kaybetmiştir zaman

Han olur yüreğin misafirini ağırlar
Sahte sevdaları avutur bedenin
Mahkûmiyeti sensizlik olunca
İnfazından pişman olur zaman

Acımasız bir savaş başlar içinde
Tuzak mayınlar patlar yüreğinde
Faili meçhuldür kırılan yüreğinin
Ve aslında habersizdir zaman

2007 Şarkikaraağaç