Zaman Şiiri - Emre Uyanık

Zaman
Beş harf… iki hece
Kolay sarf ediliyor belki ama
Kıymetini bilmek, onu yaşamak ve ona doymak
İmkansıza yakın, çözülemez bir bilmece

İki şey var hayatta hükmedemediğimiz
Birisi duygularımız, diğeri ise zaman
Belki kontrol ediyorum zannediyor insan
Hıhh
Sonunda gerçeği anlıyor
Bir de bakıyor ki ya çoktaaan duyguların esiri olmuş
Ya da çoktaaan geçmiş o benim sandığı zaman
Duygu ve zaman
Ayrılmaz ikili
Zaman geçeeer duygu büyür
Duygu alevleniiirr, zaman hızlanır
Ne kadar da sadıklar birbirlerine
Duygu yoksa zaman anlamsız
Zaman akmıyorsa, duygular cansız
İşte bu sadakat, bu samimiyet belki onları güzel kılan
Duygular için zamandır belki de özel olan

Zaman
Ne kadar da hızlı akar değil mi
İstemesek de, dur desek de
Engellemek mümkün olmaz çoğunlukla
O, yine bildiğini okur
Hiçbir şeye aldırış etmez
Yıkar ve geçer

Ve bazen, o akıp giden zaman durur
Hani o geçmesin istediğin
Hep aynı kalsın, değişmesin diye beklediğin
Oysa sen şimdi aksın istiyorsundur
Hem de daha önce hiç istemediğin kadar
Ama O inat eder, geçmek bilmez
Seni kendine köle eder, Onsuz karar ver istemez
Sense
Çaresiz beklersin
Zaman aksııın, o zaman gelsin diye
Kölesisindir zamanın sen bir kere

Beklersin ve hayal edersin sadece
O zaman geliiirr, seni bana getirir diye
O zaman geliiirr, tüm engelleri bitirir diye
O zaman geliiirr, bitmeye yüz tutmuş ümitler yeşerir diye
O zaman geliiirr, hayaller gerçekleşir diye
Ve o zaman geliiirr, işte o zaman
Sen gelirsin diye

(30.01.2016 / İstanbul)