Zaman Şiiri - Aydın Petekkaya

Zaman çok insafsız
Aynalar bile artık
Gülmüyor insana
Hayatın bütün yaşantısı
Okunur yüzde,alında.
Düşünüyorum çocukluğumu
Bir bahçemiz vardı
Dere kenarında
Hezanlı.
Anam vardı benim de
Her derdime deva
Babam vardı herkes gibi
Şimdi onlar da yok
Zamana soruyorum onları
Sırıtarak, bana
Mezar taşlarını gösteriyor
Ve diyorum
Dalarım sükutu hayale baktıkça bunlara
Bana gel deseniz gelsem yanınıza

15 Haziran1965