Zaman Şiiri - Barış Bazalka

zaman bir saati dolduruyor yalnızca
bir gözüm eksiliyor, kuruyor dudağım.
dağınık bir sabahı topluyorum herkesten gizli
güneşi yerine koyuyorum, göğü yerine
usta bir katil gibi delillerini hüznümün
neyi dağıttıysam, neyi kanattıysam gece
yerine koyuyorum.

zaman, tenimizden sarkıyor yavaş yavaş
ve hala aşık olunası yerlerin var ne garip
ellerin hala aynı beyaz, gözlerin nihayet daha parlak.
geçmiş bir ömrün sevinciyle..
neyi aldıysa bu dünya ikimizden
yerine koyuyorum şimdi ölmek üzereyken
elini alıp avucumun içine, kırışık omzuma başını

zaman, yalnızca akıp gidiyor.
yerinde kalıyor koca bir kaya gibi sevgimiz.
ve hala yalnızca biz,
yalnızca ikimiz biliyoruz.