Zaman Şiiri - Ali Aldemir

Ne bıraktığın hüzne
Ne gülerek vurup gidişine kapıyı
Ne de üzülüşüme,
Anlamadın ya beni
İşte bir tek ona yanarım,
Ama yazıyorum bak şuraya
Hiç ummadığın beklemediğin bir anda
Her koyuşunda yastığa başını
Bölük pörçük uykular arasında,
Mesela ayağını vuran bir ayakkabı
Ya da bir diş ağrısı gibi,
Öyle hesapsız düşüneceksin ki beni
Duvarlarla konuşacak,
Beni soracaksın
Kendi sorunla karşılaşacaksın
Her baktığında beni göreceksin aynaya,
Aklında olacağım hiç istemesen de
Bir şeyler acıtacak içini,yüreğini
Kalkacaksın tutmayacak uyku
Anıları yerleştireceksin masaya,
Gözyaşlarını meze yapacaksın
Dışarı atacaksın kendini bir anda
Yürürken bile karda
Üşümediğini hissedeceksin,
İşte o zaman
Tam o zaman
Seni mahkum edeceğim bensizliğe.