Zamanı tanımadık,
Yarışmaya kalktık onunla.
Kaybedince şaşırıp kaldık.
Baş başa kaldık, hayat denen sanal oyunla.
İnsanlar öldü,
Saatler eskidi habire,
Varlık sızıntılar halinde karıştı,
Zaman denen mevcu-i meçhul nehire.
Diz çöktü önünde her şey birer birer.
Dünya bu bir kapıdan giren diğer kapıdan çıkıp gider.
Kayıt Tarihi : 24.1.2015 15:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Erem](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/01/24/zaman-1448.jpg)
Dünya bu bir kapıdan giren diğer kapıdan çıkıp gider.
Cok guzel dizeler , diyebilirim ki final tek kelimeyle harika olmus , siir budur efendim , Tebrikler.
TÜM YORUMLAR (2)