Bilmezdim ayakkabı bağlamayı bile ben
Geçiremezdim inan ipliğide iğneden
Görünmez el gibi şu üzerimizden geçen
Bir düş gecelerimi sarmaladığı her an
Usulca seslendi ve anlattı bana zaman
Ağlamayı bilmezdim anlıktı yoktu hüznüm
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
İşte sıkça kullandığım bir sözün karşıma çıkışı...: 'Hayat, en iyi öğretendir' derim, ben de... Eğitimci oluşumun da etkisi vardır kuşkusuz...
Çünkü insan en iyi 'yaparak ve yaşayarak' öğrenir...
İşte şiir, işte şaire... 'Hüznü, sevgiyi, aşkı, acıları' nasıl öğrendiğini yazıyor, 'ayakkabısını bağlamayı' bile...
Dilerdim ki, 'hep incinen' olmasa... Sevinçleri daha baskın olsa... Ama hayat işte.. En fazla etkileyen ne ise, en iyi öğrettiği de o oluyor...
Çok etkiliydi Fazilet Hanım.. İçtenlikle kutlarım şiirinizi ve sizi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta