Her şeyin, sonu sonrası vardır,
Yaşarken, artar ve azalır insan.
Kimse, vazgeçilmez değildir!
Sonlara kurulurmuştur zaman.
Bazılarımız yaşamak için yaşar!
Bazılarımızsa, ölümsüzlük arar!
Zahir, ete kemiğe bürünmüştür,
Zor imtihandır, geçerken zaman.
Hiç kimse, kimseye bırakılmaz,
Müddeti dolanlar emanetini verir.
Kesilen nefeslerimiz tekrardan,
Atar ama, bilemem hangi zaman!
Kayıt Tarihi : 24.5.2014 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!