Zaman Şiiri - Elif Eylül 2

Zaman

Zamanın kıskacındayım yine vakit dar.
Oysa, yazacak ne çok şeyim var.
Kalemim yine arabulucu apar topar yazmaya çalışıyor yüreğimden dökülenleri.
Peki ya dökülemeyenler, ya suskunluklarım? Yine içimde yara olacak, ben yazmadıkça kanayacak….

İzmir’de güzel bir akşam yine, konakta vapur düdükleri, sarmaş dolaş martılar, çığlık çığlığa şehir akşama koşmakta. Tatlı bir telaş var yine şehrimde.

Her sabah ve her akşam ki aynı tatlı telaş… Ben de o telaşın içindeyim işte, kısacık bir zaman diliminde Ege’nin mavi gözlerinde dinlendiriyorum yine yüreğimi.Eski bir bankta seyrediyorum doğanın akıl almaz güzelliğini.

Güneş çekiliyor ufuktan yavaş yavaş….
İşte o renk cümbüşü, gün batımı kızıl hareler,morlar ve denizin küskün mavisi…
Dağların yamaçlarına vurmuş yalnızlığın koyu gölgesi…

Bazen her şeyden uzaklaşmak istiyorum.Senin dışında her şeyden, sadece senin yanında olmak istiyorum…

Yine eskisi gibi…Konuşacak ne çok şeyimiz olurdu…Oysa sustuklarımız kadar konuşamadık hiç…

Biz susarken gülümserdi yüreklerimiz birbirine,gözlerin gözbebeklerime demirlediğinde dans ederdi sevinçlerimiz…Sonra suskunluğumuz biter bir tebessümle aynı anda söze başlardık …

Yüreğinde yanan yıldızları seyrederdim durmadan…Işık olurdu gözlerin yüreğine giden yolda ve dilek tutardım içindeki yıldızlardan…Mısralarım nehir olur coşardı…Yüreğim sana çağlardı hep ve sonra yerini bulur yüreğine akardı durmadan….

Şimdi yurtsuz nehirler gibi yüreğim…
Bestelenemeyen bir şiir gibi yarım kaldı sevmeler…
Çabuk tükettik kaderin zulasında bize ayırdığı günleri.
Aşkın kavurucu sıcaklarında yandı içimiz...
Ve ayrılık ayları geldi çattı, sonbahar teslim aldı yüreklerimizi.

Yine suskundu bakışlarımız sadece acı bir haykırış vardı yüreklerimizde
Ne sen beni duydun o hengamede ne de ben seni…

Sen gittiğinden beri suskun bu şehir, bakma böyle kalabalık kaldırımlarına, telaşlı koşuşturmalara …Sensiz yapayalnız bu şehir.Her yalnızlık kendi köşesine çekilir…

Başlar birazdan ışıklar yanmaya her evde bir bir…Yavaş yavaş silinir sokaklardan gölgeler…
Sadece benim yüreğim kalır Ege’nin gözlerinde

Ve simsiyah matemini susar denizin küskün mavisine…

Gülşen ÖNCEL BOSTANCI

Elif Eylül 2
Kayıt Tarihi : 9.1.2014 18:24:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Elif Eylül 2