Zaman...
Hiç tökezlemeden, hiç yorulmadan,
Hiç geriye bakmadan koşan bir at...
Sanki takmış kocaman iki kanat...
Ne kadar dur desek de,
Ömrümüzde sürer saltanat...
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Günaydın... Sanırım Ezber adlı şiirim bu şiirin ilham perisi, annesi...
Savaşa giden bir atlıdır zaman
Yakar yıkar, vurur geçer doludizgin
İzin istemez ki…
Kimine de bir gül bahçesidir
Derilir eşsiz gülleri
Ömür kaç bahardır sevgili?
Sert eser güz rüzgârları
Mevsim hep kıştır artık
Aylardan zemheri…
demiştim şiirde. Mutlu oldum. Şiirin altına bunu yazmanız büyük incelik. Fakat tay anasını geçermiş gerçekten... Su gibi akıcılığı, arı duru anlatımı ve serbest de olsa şiirdeki ses uyumu büyüleyici. Nefis bir duygu seli. Kutlarım içtenlikle ve sevgimle Halenur hanımcığım. Nicelerine...
Şiir, şiirin ebesidir derim bazen..,İşte örneği...
Zaman, bütün yaşamı içine alan, hem başlatan, hem sonlandıran süreç..
Bir bakıma "gemsiz at..." Kendi koşa, kendi duran, yavaşlayan, hızlanan...
Biz mi?
İnsanoğlu etkisiz eleman.....
Ahengi, kendi içinde kafiye düzeni ve sürükleyici anlatımı ile güzel şiir..
Tebrikler Halenur Hanım..
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta