Zaman Şiiri - Taner Şahin

Zaman gelir
Yağardı üstümüze
Birlikte yürür ıslanırdık
Kent,in dar sokaklarında

Mevsim
Değişir kış olurdu zaman
İnce ince yağan karda
Birleşir
Güneşe tutardık üşüyen
Ellerimizi

Dökülürdü önümüze
El açardık
Yıldız kokulu mavi akşama

Bir çocuğun gülüşünde
Kaybolurduk
Ay ışığını serip karanlığa

Bir gün gelir biter zaman
Ömürde
Üşüyen ellerimiz kalır

Üstüme atılan toprak,da
Seninle bütünleşirim
Seni düşünürken çürür
Bedenim

Ruhumla yayılır zaman,a
Yeniden
Senle yaşarım.