benliğimi esir etmiş rıhtımına
saniyelerle bordamı dövüyor zaman
hüzün; gönlümde solmayan çiçek...
ömür; menziller arası yolculuk...
aşinası olduğum kıyılardan
‘rıhlet’ deyip kalbimi kovuyor zaman
saniyelerle bordamı dövüyor zaman
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
