Zaman Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Zaman bekler beni bende zamanı
Sakladım da samanı ne zaman gelecek zamanı
Çabucak kaldırdın da ne oldu harmanı
Ne ekin kaldı elde nede mecal kaldı bende
Yorgunluktan değil de
Sende kalmaktan sıkıldım bende
Zaman bazen tüm dertlerin ilacı
Bazen de ilaçların iyi edemediği
En büyük acı
Eğer varsa ki sende büyük bir sancı
Ne zaman nede ilaç dindirir acıyı
Zaman belki varlık
Bazen de darlıktır
Bazen diriliştir
Bazen de ölümden beter
Ve her daim demek istersin
Artık yeter
Zaman tüm zamansızlıkların mekânı
Tüm zamanların toplandığı mahşer yeri
Tüm zamanların dedikodu alanı
Ve kendi içlerinde
Var olmaların
Yok olmaların
Tüm sırların saklandığı
Andırır büyük kilitli kocaman bir sandığı
Zaman
Kimilerini öldürür
Kimilerini diriltir
Kimilerini göğe çıkarır
Kimilerini yere indirir
Genellikle de toprağın altına girdirir
Tek bildiğim şey
Zamanın her şeyi toparladığı
Bir rüzgâr gibi önüne kattığı
Sel gibi kıyılara vurarak
Sürükleyip parçalara ayırdığı
Bazen saliselerle ölçülen
Bazen ölçmelere güç yetirilemeyen
Yaratıcının elinde oynadığı
Bir oyuncaktır zaman
Ve ne zaman biter
Ne zaman başlar
Sen anlayamazsın
Bir yaratıcı bilir sadece
Ve senin görevin
Zamanda yok olmaktır sadece