Zaman Şiiri - Ahmet Emin Fidan

Bir gün gelir beklediğin günler, tüllenir şafaklarda,
Hiç farkında olamazsın çekerken ağır ağır halatla.

Günlerin, saatlerin kadr-ü kıymetini bilemezsin amma,
Bir bad-ı saba edasıyla süzülür gider mutlaka o da.

Armağan olarak ta,
Keşke! , Heyhat! , Vah vah! lar buketi bırakır hatıratına.
...
Öyle olmuştu ki; müjdeler içinde müjde vermişti sana,
Öyle olmuştu ki; zindanlar içinde zindan gelmişti sana,

Öyle olmuştu ki; yenilemişti benliğini güç katmıştı sana,
Öyle de olmuştu ki; yıldırmış, yıpratmış, küstürmüştü seni hayata.
...
Derken müjdesiyle, hayallerini canlandıran endamıyla,
Yaprak yaprak dökülmüş karanlığın bağrına.

Kan ağlayan baharının hitamında,
Bitirmiş tüketmişti seni en sonunda.

1993 / İstanbul / Fatih