Zaman Şiiri - Orhan Altinbasak

Ne gördüm kendisini,ne de duydum sesini
Anlamadım alnıma nasıl çizdi izini
Doğustan beri onla,yaşadım da kol kola
Göstermedi bir sefer olsun bana yüzünü

Bir çok arzularımı,alıp geriye attı
Gençliğimi maziye o götürüp bıraktı
Görünmez zincirlerle,bağlayıp kendisine
Ardından sürükleyip,delicesine aktı

O çizdi alnımdaki şu derin çizgileri
Yüzümdeki şu izler,hepsi onun izleri
O aldı baharımı,yağdırıp saçıma kar
Onun ile yaşadım,dertleri ümitleri

Her varlık onun ile yaşıyor,yaşayacak
Bir gün yine her şeyi,o dur unutturacak
Yaşayan her bir canlı,ölecek elbet bir gün
Ölüm bilmeyen zaman,durmadan yol alacak