Zaman Şiiri - Münzevî Muhayyelât

her ilmekte ruhumu dokumaktasın
canım canhıraş bir sükutun esri
her nakışta kalbimi okumaktasın
aşka ve zamana dokun ey melek sesi

heykele ve kuş ölülerine lanet
kibre ve onun failine de
içimde bir balığın şefkati saklı
aynada sır diye suretin gezer

koş ve tanrıdan sağ hayatını
ve dön şehre çölden ebazer gibi
incinmiş bir ormana kur saatini
yalnızlık bir sestir kulaklarında

tüy gibi bir enkazdır takvimlerde gün
ve sen saat beynimin darağacısın

ikiden bir çıksa bir..bu hendese pek malum
birden bir çıktığında kalan BİRdir sorduğum

m.M..