Zaman Şiiri - Kudret Kırbıyık

küçücüktüm,
hatırlarım parkta oynadığımı
babamın saçlarımı okşadığını.

küçücüktüm,
severdim gülmeyi,eğlenmeyi
hah birde annemin sütlü ekmeğini.

ağzımda küçücüktü
ama,annem kocaman lokmalar yedirirdi
arkamdan ağlarmış yoksa..

kalbimde küçücüktü,
buna rağmen mutluydum hep
sığdırabildim herkesi kalbime.

herşey küçücüktü,
o gelene kadar
herşeyi değistiren bir canavar.

küçüktüm,
büyüdüm,ayrıldım ailemden sonunda
dönüp baktımda herşey değişmiş hayatımda.

canavar büyüktü
kocamandı ayakları,dişleri
kimse tutamadı,o hep ilerledi.

0nun adı zaman
keskin dişli arkadaşlarıyla geldi
masumane bir çocukken.

kemirdi,
keskin dişleriyle yedi,bitirdi
topumu da patlatmıştı zaten...

keskin dişli bir zaman
yedi bitirdi bizi
adı keskin dişli zaman...