ZAMAN
Kan damlamış gözlerinin akına
Alnında çizgiler,
Göz bebeklerin fersiz.
Saçlarına aklar düşmüş,
Dudakların büzüşmüş,
Yanakların çökmüş…
Yıllar bize
Seni çok görmüş,
Beden ölmüş.
Yürek,yangınlarda
Yürek, sende kalan zamanlarda
Sen,
Dönmüşsün yüzünü toprağa
Ben yine,
Gömülmüşüm karanlığa.
Ayşegül ÖZTÜRK
Ayşegül ÖztürkKayıt Tarihi : 14.7.2010 23:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beğeniyle okudum,emeğinizi kutluyorum..
Alnında çizgiler,
Göz bebeklerin fersiz.
Saçlarına aklar düşmüş,
Dudakların büzüşmüş,
Yanakların çökmüş…
Şair zamanla konuşuyor.. Sayfa sayfa yırtılan takvim yaprakları çok yıpratmış zamanı. Yaşlı bir İnsana benzetilmiş ve gerçekler yüzüne söylenmiştir.
Yıllar bize
Seni çok görmüş,
Beden ölmüş.
İnsana sunulan bir valık halını almış zaman.. Akıp geçen senelere de sitem var.
Yürek,yangınlarda
Yürek, sende kalan zamanlarda
Sen,
Dönmüşsün yüzünü toprağa
Ben yine,
Gömülmüşüm karanlığa.
Zamanla arasındakı anlaşmazlığı zamanın vurdum duymazlığına bağlıyor Şair. Onca gayretlere rağmen zamanın vurdum duymazlığı şairdeki ümitleri kırıyor
TÜM YORUMLAR (6)