Zaman Şiiri - Mahmut Özen

Akıp giden zamanla değişir,
Değişti mi duyularımız, duygularımız
Tadını aldığımız yemeklerimiz..
Kokladığımız çiçeklerimiz.
Yokluğunda özlediklerimiz..
Kızınca affettiklerimiz.
Bizimdi. Vardı…
Sevince yitirdiklerimiz..
Başımıza taç ettiklerimiz..
Biz miydik?
Hayranlıkla izlediklerimiz..
Göremediğimiz,bilmediklerimiz..
Biz miyiz?
Bakıp göremeyen biz miyiz?
Duyup okuyup bilemeyişimiz..
Değişen zevklerimizle,
Tercihlerimizle.
Biz…
Biz miyiz?
Başımızdaki dertlere rağmen,
Taç giyişlerimiz..
Yitiriyorsak sevmeyi bilmeyişimiz mi?
Çok sevişimiz mi?
Üstlerine titreyişlerimiz mi?
Yanlışlara affımız,
Alçak gönüllülüğümüz,
Yufka kalbimiz,
Alttan alışımız mı?
Yokken özlediklerimiz..
Varlığı saadet sebebimiz…
Biz miyiz?
Yokluklarına gelemeyişimiz mi?
Tadını bilmediğimiz kokularımız..
Bizi sarhoş edişleri mi?
Kokusunu tattığımız yemeklerimiz..
İnsani mecburiyetimiz..
Akan zamanla sürüklenişimiz…
Doğru mu acep değişimimiz..
Değişimimiz yol ayrımında.
Beş duyumuz hain,
Dostumuz altıncı hissimiz..
Dinlenmesi gereken kendi iç sesimiz..