Zaman.... Şiiri - İbrahim Tetik

Zaman eritiyor,
İçinde bulunan herbirşeyi,
Her yer değiştirmede,
Gece ve gündüzün,
Farklı âlemler açılıveriyor,
Herbir insanın dünyasın'da,
Hanî denir ya:
'Gün doğmadan,neler doğar',
Bu kast edilse gerek,
Bizlerinde yaşamaya kıyamadığı,
Ömür sermayesini,
Tüketiyor bir bir zaman...
Nedense? ,kıymetini bir türlü,
Kavrayamadığımız,
Algılayamadığımız,
Bilemediğimiz,
Farkına varamadığımız,
İdrâk edemediğimiz,
Hayatımızla bire bir irtibâtlı,
Farklı bir dilimdir zaman...
Şu anki ömür dakikalarımızı,
Mâziye itiveren,âtıl bırakan,
Geriye dönülmesini,hayalle imkânlı kılan,
Geçmiş ve gelecek ortasında,
Bir köprüdür zaman...
Hayat nizâmımızın zembereği,
Oturtan taşları,yerli yerince,
İlâç olan tüm canlılara,
Bir eczahanedir,
Kâinat içinde zaman...
Tüm hastalıklara teşhis koyup,
Tedavi edici,
Lokman hekimdir zaman...
Gizemli,sırlı olaylara,
Şâhitlik eden,
Tekerrürden ibâret olan,
Altın yaldızlı tarihtir zaman...
Yâni velhâsıl kelâm,
Dokunulmazlığı olan,
Korunulması öncelikli,
Mukaddes bir emânettir zaman.....