Zaman 1 Şiiri - Derya Garip Garipoğlu

Aynalara bakmadan
görebilir misin gözlerini?

Durgun sularda gözler buğulu,
bulutlu günlerde yağmurlu,
ayrıldığı vatanından,
ayrıldığı yârinden,
yaşın yaşın ağlamaklı
ve de
anlaşılmaz bakışlı.
Görebilir misin,
aynalara bakmadan gözlerini?

Hak adına haksızlıkla karşılaştığında.
Tanrı adına tanrılardan
aldığın güçle buluştuğunda;
meclis içindeki, okul önlerindeki
kana bakmadan görebilir misin
gözlerindeki
kan çanağı rengi, ihtiras gölünü?

Kötü diye beğenmediğin,
fikirlerine uymadı diye
okumak istemediğin kitapları
taramazsa gözlerin.
Okumazsa mısraları şaşkın.
Vatan kurtaracaklardan
kurtarabilir misin vatanı,
hem de Asiye’yi.
Sevgili için sevgiliyle ölmezsen
sevgilinin gözlerine bakmadan
görebilir misin gözlerini?

Bir gözün yoldaş Ayşe anamızda ve de
tanrıdan döllenmiş Meryem’de
ve de açlıktan sütü kesilmiş Anadolu Kadınında,
bir gözün parada pulda
şaşı bakışını görebilir misin,
şehvetle ve de iktidar hırsıyla kanlanmış
gözü doymaz gözlere bakmadan?
Girdiğinde kutsal pınarının kaygan sularına
zevkten tanrıya yaklaşırken
şehla bakışlarına bakmadan
yasak aşkının
görebilir misin gözlerini?
Denizler kadar mavi
okyanuslar kadar lacivert
kurbanlık koyungözü gibi ela
avlanmış ceylan gözünden kara
yeni sürülmüş Anadolu toprağı
gibi olduğunu görebilir misin,
gözlerinin rengi;
durgun akan Sakarya yeşili gibi
gözlere bakmadan?
Bu gözler senin
bön bakışlı, buğulu, şaşkın
suya susamış toprağa akışlı,
ayrıldığı yarına, vatanına
yaşın yaşın ağlamaklı.
Bu gözler senin ama
Aynalara bakmadan görebilir misin?