Zaman 1 Şiiri - Sabri Ceyhan

Zaman...

Eskimeye yüz tutmuş zaman,
Unutulmuş sokaklar,
Köşe başı hoş sohbetler,
Başıboş kalmış caddeler...

Solmaya başlamış renkli vakitler,
Issız geçiyor sabahla akşam,
Boşa yanıyor sokak lambaları,
Vurulmuyor kapıların tokmakları...

Sessizliğe bürünmüş zaman,
Duyulmuyor duvar saatinin sedası
Açılmıyor radyonun sesi,
Vaktini bekliyor her şey sakince...

Neşesi kalmamış sabah saatlerinin,
Ses vermiyor kaldırım taşları,
Duyulmuyor okula giden çocuk sesleri,
Kavşaklarda kesişiyor yolların yalnızlığı...

Bir kaygısı kalmamış akşamların,
Mahzun okunuyor ezanlar,
Telaşlı değil eskisi gibi caddeler,
Geç kalmışlığın resmini çizmiyor ressam...

Uykuya bürünmüş zaman,
Gecenin nöbetinde yıldızlar,
Bir kaç evde sessizce yanıyor lambalar,
Ya hayal ya da rüya âleminde insanlar...