Zam Ve Zulümle Gittin Şiiri - Fahri Bulut

ZAM VE ZULÜMLE GİTTİN
Vurguncu, tefeciden, başka memnun olan yok,
Yüzde seksen aç, çıplak, beklim yüzde yirmi tok,
Her günün berbat geçti, yıl adın olmalı pok,
Çok insan bedduacı, sana iki bin yirmi,
Zam ve zulümle geldin, zam ve zulümle gittin…

Bilesin benim halkım, zulümlerden kan kustu,
Bir avuç kalan aydın, tehdit edildi pustu,
Korkusundan korkanlar, itaat etti sustu,
Çok insan bedduacı, sana iki bin yirmi,
Zam ve zulümle geldin, zam ve zulümle bittin…

Bana değmeyen yılan, hep yaşasın diyerek,
Diktatörün zulmüne, gık yok boyun eğerek,
Öksüz, yetim hakkını, utanmadan yiyerek,
Çok insan bedduacı, sana iki bin yirmi,
Zam ve zulümle geldin, zam ve zulümle yettin…

Hala kafası kumda, onca deve kuşları,
Boyunları eğrildi, eğdir eğdir başları,
Köpekler özgür gezdi, bağladılar taşları,
Çok insan bedduacı, sana iki bin yirmi,
Zam ve zulümle geldin, zam ve zulümle öttün…

Ömrüm oldukça yazsam, kötülüklerin bitmez,
Adalet yok, haksızlık, aklımızdan hiç gitmez,
Ezilenler birleşin, tek tek gücünüz yetmez,
Çok insan bedduacı, sana iki bin yirmi,
Zam ve zulümle geldin, zam ve zulümle dürttün…

Rızazade, insanlık başına bela oldun,
Umut yoksul ekmeği, onu elinden aldın,
Bir virüs icat edip, dünyaya korku saldın,
Çok insan bedduacı, sana iki bin yirmi,
Zam ve zulümle geldin, zam ve zulümle yittin…
01.01.2021
Fahri Bulut Rızazade