Zam Baba Şiiri - Afet Kırat

Yedi beş şiddetinde ırgalarsın pazarı
Söyletirsin durmadan şairi ve yazarı
Sükûneti iç artık değmez elin nazarı
Geçimler karman çorman gelsin intizam baba
Öl artık ne olursun yetmedi mi zam baba.

Ateş kusuyor her yer gidilmez oldu çarşı
Kulaklarda çınlıyor cepteki cüzdan marşı
Pahalılık denen şey inan huzura karşı
Düşümüzde kemanlar çalıyor hüzzam baba
Öl artık ne olursun yetmedi mi zam baba.

Hazırladık çoktandır açık durur mezarın
Gülmek hakkı değil mi bizim gibi bizarın
Dokunmaz mı okları yapılan intizarın
Yükledin üstümüze Ağrı gibi gam baba
Öl artık ne olursun yetmedi mi zam baba.

Sarf ettiğimiz sözcük dokunsa yüreğine
Biraz insaf yüklese kalemler çeyreğine
Sarı çiçek bağladık çamurlu küreğine
Ayıp olmaz ayrılmak senin için nam baba
Öl artık ne olursun yetmedi mi zam baba.

Yarını düşünmekten hasret kaldık uykuya
Anlam vermek imkânsız sendeki bu tutkuya
Yol verelim beraber artıp duran kuşkuya
Yokluğunda yaşamlar olur muazzam baba
Öl artık ne olursun yetmedi mi zam baba.