Çatık kaşları bütün tebessümlere inat
Mahzun gönüllerde bıçak yarası
Zulme şahitlik eden gözler
Gözyaşı yerine hüzün döktü
Sabahlara kadar, çünkü:
Buğza dahi gücü yetmedi
Yüzünde bir siluetti, kurduğu planlar
Kelimeler düğüm düğüm sıralandılar
Sırların şifresi o belde de kayboldu
Sihrinin kerametini gösterdi
Ekâbirin huzurunda
Zaman yok oldu parmak uçlarında
Lügatlerde kaybolan sevgi kelimeleri
İhanet torbasında bulundu.
Açtılar esaret zincirini mazlumların
Takatsiz, güçsüz ve kimliklerinden yoksun
Çıplak kaldılar ortalıkta
Irak sürgünü gibi
Kin ve nefrete özdeş sedalar
Cebren dağları mesken tuttu
Dağlar utandı, davetsiz misafirine hizmetten
Asaletine leke sürdü
Taviz vermedi geleneğinden
Bir lokmayı paylaşmak yerine
Bütün lokmaları yedeğine aldı
Aczini güç zannederek
Kural bildi yanlışlarını
Yanlışlarla karşılaşana dek
“Zulm ile abad olanın, ahiri berbad olur”
Sözü tecelli kıldı belki de
Güzel dünyaya kötülüğü yakıştıran
Yakıştı kötülük libasına
Esaretinden kurtuldu güzellikler
Koştular mutluluk diyarına
Özlem ve iştiyakla
Kayıt Tarihi : 17.7.2007 10:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözü tecelli kıldı belki de
Güzel dünyaya kötülüğü yakıştıran
Yakıştı kötülük libasına
Esaretinden kurtuldu güzellikler
Koştular mutluluk diyarına
Özlem ve iştiyakla
evet haklısınız zulüm ile abad olsaydı firavun abad oludu yürekten kutlarım.saygı ve sevgilerimle
bir tam puanda benden
Yüreğinize sağlık
TÜM YORUMLAR (3)