Her zaman ağlattın gülmedi yüzüm
Bu hale getiren zalim utansın
Ondan ayrı kaldım duyulmaz sözüm
Bu hale getiren zalim utansın
Sevmeyen insanlar halden bilmiyor
Gözümdeki yaşı elim silmiyor
Yar yanımdan gitti bana gelmiyor
Bu hale getiren zalim utansın
Perişan hallerde yaşayan oldum
Kederli hayata başlayan oldum
Sevdiğim yarimi özleyen oldum
Bu hale getiren zalim utansın
Böylesi olanlar seyirci bakar
Sevilen insanın bağrını yakar
Bunlarda bulunmaz namuslarla ar
Bu hale getiren zalim utansın
Kangalliyim derim çok çile çektim
Gördüğüm hayalle hayattan bıktım
Kocaman dünyaya gariban baktım
Bu hale getiren zalim utansın
Kayıt Tarihi : 26.11.2018 10:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/26/zalimler-utansin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!