Zalimler için yaşasın cehennem

Her zaman herşeyi herkesi affettim .
İntikam alabilirdim fırsatlarım vardı..
Yapmadım..
Yaralarımı kendim pansuman ettim
İçim kan ağlarken gülümsedim
Aklımdan fikrinden gitsinler
Yeterki içimde kötülük yeşermesin diye
Zul saydım
insanların kötülüklerin karşılık vermeyi
Unutmayı tercih ettim
Allah'ı şahit tutup
herkese hakkımı helal ettim....
İntikam ve kin kaybettiklerimi geri getirmezdi....
Acımı acılarımı silmeyecekti ...
İhanet edenleri hakkına tecavüz edenleri hayatımdan çıkardım...
Çıkardım ki gerçek sevgi ve benim için önemli olanlara daha fazla yer açtım kalbimde...

Hep affedici oldum
Hayatımın sonbaharında bır istisna dışında
Öyle bir darbeydi ki
Vurduğu darbe o kadar ağırdı ki
Ona hakkımı helal etmedim...edemedim
Uykularımin Ve duygularımın katiliydi o....
Allah ile aldatan...yalanlarına ihanetine kulp arayan...dinen bağlı iken başkalarını düşünecek ve onlara şiir yazmak isteyip yazamadığında
Utanmadan bunu tutsaklık ve zulüm sayan zavallıya cümle kurup birşey söylemekten ar ettim...onun yerinede ben utandım

Onu Allah'a havale ettim.
Kendime ihanetti ona ait herşey..
Heryerden azat ettim...
Allah öyle adildir ki..
Aynı yaraları hissedecek yaşayacak...
Bunu biliyorum...
Benim için artık yok hükmündedir
Özgürdür......

"Zalimler için yaşasın cehennem.."

Şimdi yüce Allah bir melek gönderdi
Görünmeyen ama çok acı veren yaralarımı tedavi ediyor...
Allah'a şükürler olsun
İçimde kötülük tohumu yesermesine izin vermedi...
Şimdi iyilesiyorum
Güveniyorum
İnanıyorum...