Zalimin hasmı Allah....

Çocukken teslim etti,onu Fakirullaha,
İsmail Fakirullah,terbiye verdi ona,
Çocuk İbarahim Hakkı,bir gün gtti çeşmeye,
Bir zalim atlı geldi,itti onu tersiyle.

Çekil bakalım çocuk,dedi sürdü atını,
Köşeye sıkıştırdı,su testisi kırıldı,
Uzaklaştı ağlayıp,geldi hemen Hocaya,
Hocam bir atlı geldi,korktum geldim buraya.

İsmail Fakirullah,bir şey dedin mi ona,
Söylemedim bir şeyler,doğru geldim buraya,
Çabuk gitte söyle sen,bir şeyler söyle ona,
Geldi eşme başına,zalim atı tımarda.

Bozmadı terbiyeyi,demediler bir daha,
Dönüp geldi tekkeye,Hocası sordu ona,
Söyledin mi İsmail,bir şey adamcağıza,
Yok Hocam yapamadım,Hocası çok kızdıda.

Sana diyorum çocuk,git ona bir şeyler söyle,
Başında felaket var,gidip onu sen önle,
Koşarak geldi ordan,hemen çeşme başına,
Testiyi kıran zalim,ölmüş yerde yatmakta.

Ordan verir koşarak,Hoca Fakirullaha,
Üzülür orda Hoca,yazık oldu adama,
Bir testiye bir adam,çok üzüldüm bu işe,
Demedim mi evladım,gidip bir şeyler söyle.

Anlamaz ordakiler,bilemezler hikmeti,
Sual eder Hocaya,söyle olan biteni,
O atlı adam geldi,zulmetti İbrahime,
Mukabele etmedi,ısmarladı Yüceye.

İşledi gayretullah,verdiler cezasını,
Atından buldu adam,orada belasını,
Şayet İbrahim Hakkı,bir kaç kelam etseydi,
Zulme karşılık verip,hakkı ödeşecekti.

22.12.2014//KIRIKKALE