Mevsimlerle avuttun sevgilerle uyuttun
Gençlikle göz boyayıp başın üstünde tuttun
Sonunda kader deyip o girdabında yuttun
Tutundurmadın asla kopardın dalım yıllar
Yürüdün üzerime dertten dertlere saldın
Ağarttın saçlarımı gözüm ferini aldın
Yaşatmadın insanca hep beni benden çaldın
Sevmiyorum seni hiç vefasız zalim yıllar
Sırtımda kambur oldun eğdin büktün belimi
Birbirine doladın ayağımı elimi
Bülbül gibi şakırken tutuk ettin dilimi
Söküp aldın gücümü yok ettin halim yıllar
Silinmez çizgilersin derin derin yüzümde
Dinmeyen gözyaşımsın yağmur yağmur gözümde
Ne akılsın başımda ne de dermansın dizimde
Seninle yaşamaya yoktur mecalim yıllar
Para dedin pul dedin şan şöhret mal mülk dedin
Ama cimri davranıp eleklerden eledin
Bir gösterip bir çekip hep sabrımı denedin
Kahvede bile kötü çıkardın falım yıllar
Sende hayat var diye kandık girdik koluna
Boş yere hırslanarak saptık çıkmaz yoluna
Peynir ekmekle doyan tek bir mide uğruna
Koşturttun atlar gibi düştü dört nalım yıllar
Kayıt Tarihi : 19.12.2010 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
GEÇMİŞOLA Geçti o güzelim gençliğim geriye gelir sanma gönül Bu fırsat artık ele geçmez boşu boşuna yanma gönül Gelmişim yolun en sonuna gidişi hayra yorma gönül Değişmez kural böyle işte Felek'e hesap sorma gönül
TÜM YORUMLAR (1)