Zalim Yaşlılık Şiiri - Midayet Kara

Geçti bu ömrüm, yıllar yetmiyor
Dert çile bende, azap bitmiyor
Görse gözlerim, eller titriyor
Tuttu bırakmaz, yaşlılık beni

Su almaz köküm, kurudu dalım
Ne olur deme, bu benim halım
Kurtaran yoktur, batıyor salım
Tuttu bırakmaz, yaşlılık beni

Dermanım yok, yapamam işimi
Git dedim, bırakmıyor peşimi
Kökünden söktü, azı dişimi
Tuttu bırakmaz, yaşlılık beni

Sesleniyorum, beni duymuyor
Geçen yılları, geri vermiyor
Nasılsın diye, asla sormuyor
Tuttu bırakmaz, yaşlılık beni

Gözüm sulanır, yaşlar akıyor
Her söylediğim, göze batıyor
Bıraktı gençlik, beni satıyor
Tuttu bırakmaz, yaşlılık beni

Yetmişten sonra, saçımı döktü
Altmış olmadan, belimi büktü
Çul gibi sarıp, üstüme çöktü
Tuttu bırakmaz, yaşlılık beni

Acımaz felek, oynuyor oyun
Zalim feleğe, eğmedim boyun
Yaşlı bedenim, tabuta koyun
Tuttu bırakmaz, yaşlılık beni

Felek sen beni, ne çabuk sattın
Bana sormadan, kenara attın
Zalimsin felek, gözümde bittin
Tuttu bırakmaz, yaşlılık beni

Midayet, niye yazarsın böyle
Geceyi saydın, sabahla öğle
Derdin var ise, Rabbine söyle
Tuttu bırakmaz, yaşlılık beni
(1219) Eylül 2019