Zalim Sevgiliye Şiiri - Suleyman Coskun

Gündüzlerim geceyle karıştı
Zaman kavramı nedir unuttum
Anlatamıyorum kimseye derdimi
Divane derler gülerler diye
Gülümseyerek doğan sabah güneşinde
Doğayla sevişen kır çiçeklerinde
Alev alev esen bahar yellerinde
Seni arıyor seni soruyor seni soluyorum
Mademki sevmeyecektin
Neden gözlerimden ruhuma aktın
Bir işven bir sahte gülüşünle
Kalbime çile tohumları attın
Sevgi kâinatın varoluş sebebidir
Kadrini kıymetini bilene
Gönül bahçesinde yeşertip
İçten gönülden sadakatle sevene
Sanma ki güzelliğin baki kalacak
Sahte gülüşün izven nice canlar yakacak
Saçlarına aklar düşecek solacaksın
Sevgiden mahrum yalnızlığınla yanacaksın
Hazan mevsimleri çökecek benliğine ruhuna
Bir seven bir sevgili arayacaksın
Vefasızlığın ızdırabın çilen olacak
Sevgiliye değil yalnızlığına sarılacaksın