Ey hayat!
Zalim olma bu kadar.
Umutlarım filiz verirken daha,
Dolu yağdırma yüreğime
Kırma dallarımı,kurutma.
Karanlık zindanlarında çürütme
Benim de güneş doğsun yüzüme.
Biraz da bırak;
Benim yüzümde güller açsın.
Dikenlerin başkalarını kanatsın.
Artık gecelerim karanlık olmasın
Yıldızlar parlasın semada
Mehtap arz-ı endam eylesin
Tüm güzelliği ile doğsun geceme.
Şarkılar hüzzam çalsa da her daim
Bırak bir fasıl da nihavend çalsın
Ruhumu okşasın tatlı nağmeleriyle.
İstiyorum ki
Sevdanın rengi değsin gözlerime
Ve biz ayrı düşelim hüzünle.
18.09.2008
Sibel KılıçKayıt Tarihi : 25.9.2008 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DOST KALEME TEŞEKKÜRLER.... Hayat Hayat isim yada masum bir ifade değil. İnan bana canım. İşkencedir, acıdır. Belki de dirençtir, savaştır, Bir beklenti, bir umut, Güzel bir andır. Sevgidir, sevilmektir. Belki de göz yaşı, Yada tatlı bir gülüştür. Yediğimiz aş, ekmek, Belki yudumladığımız bir yudum su. Tüketmeğe çalıştığımız zaman. Uğraşla bitirdiğimiz, bir ömürdür belki de..........ÇEKMECELİ
Umarım sizin de güneş doğar yüzünüze, sizin de güller açar yüzünüzde. Hayat zalim olmasın hiç birimize.
namık cem
TÜM YORUMLAR (65)