Ben yürüyorken seninle
Aynı yolda yine
Başladığım yerde buldum kendimi.
Oysa sadece sevmiştim
Güzel olan her şeyi korktuğumda
Yalnız gecelerimde titriyorken yüreğim.
Sadece bir el dokunsun
Sarsın istemiştim korkularımı.
Çok şeymi istemiştim hayat senden.
Sen başkalarına sunarken
Sende olan güzellikleri
Bana karşı zalim olmanmı gerekirdi.
Ne yapayım söyle ben buyum işte
Zalime karşı boyun eğen ben buyum
Kötülüklere karşı dua eden
Ben buyum ne olursa olsun
Sessizce yüreğine dönen.
Ben hiç değişmedim.hep böyleyim.
Her zaman ürkek sende her zaman zalim.
Aslında seni hiç tanımadım.
Niye bana karşı bu kadar zalimsin
Onuda anlamadım.
Yürüyorum seninle bilmiyorum neden
Belki de senden başka yok tutan elimden.
Ben yoruldum artık sustum sadece
Sende bu kadar zalim olma dur bence
Biliyorum bana hiç acımıyorsun
Bana istediğin kadar zalim ol
İstediğin kadar ağlat ama ne olur
Başkalarına karşı bu kadar zalim olma hayat.
2010
Selma DoğanKayıt Tarihi : 4.2.2011 19:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zalimlere karşı bile mahzun olan şiir.Çok hoştu.Hayatla olan gerçek HAYAT kavgamız gibiydi.Tam puan.Tebrik ederim.Ellerinize yüreğinize sağlık.Saygılarımla.GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ
ben çekeyim başkalarını rahat bırak....
kutluyorum sevgili selma ablamı,sevgiyle...
TÜM YORUMLAR (4)