Yandı içim yandı yandı kavruldu
Gelen geçen de seni sordu durdu
Konuşamadım dilim tutuldu
Hasret de bir değil bin koydu.
Ezildim durdum yokluğunda
Ne vardı şimdi gözlerin gözlerimde olsa
Bekliyorum hep kapılarda
Ne gelen var ne geçen yollarda.
Ayrılık taş gibi yüreğime oturdu
Dertli başım her masadan kovuldu
Meyhaneler bile derdimi çekemez oldu
Sensizlik bütün umutlarımı kuruttu.
Artık ne çöle sığarım ne dağa
Keder yüklü gönlümde kocaman yara
Zalim misin görünmedin onca feryada
Unutuldum mu razıydım bir selama da.
Kayıt Tarihi : 21.11.2009 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)