Zalim Kader Şiiri - Resul Polat

Zalim kader gezer arar beni
bulup namerte sorar beni
bakıp bakıp bulumayınca
en derinden yaralar beni

zalim ayrılık döner başta
gözlerim ağlar hep yaşta
barksız bıraktın kara kışta
neler çektirdin bu genç yaşta

bir zindanda çaresiz hapisim
zaten doğuştan garibim
ana,baba,yare hasretim
biryerden çıkmadı kısmetim

siyah zülfün ince telli
bana sorarsan çok neşeli
tarladan gelmiş nasıl belli
mecnun gibi gezerim oldum deli

derdim çok yazar dururum
kadehi kadehe vururum
sakilere yoldaş olup
bi 70 likle sarhoş olurum

bana sorarlar nedir derdin
bitmediki başlasın hasretim
seni arar dururum
avucumda bir adresin

demişsin ki unuttum resul'u
bulamazsın bir kusuru
felek denen o arsızı
alır gider beni sabah ayazı