Zalım Gurbet Şiiri - Fatih Coşgun

Ah zalım gurbet ayırdın sıladan,
Bacıya, gardaşa el ettin beni.
Haber alamaz olduk nazlı yardan,
Yad ele savurup kül ettin beni.

Türlü türlü derdi soktun özüme,
Hasret bıraktın oğluma kızıma,
Doyamadan baharıma yazıma,
Döktün saçlarımı kel ettin beni.

Hayat yokuşunu elle kazdırdın,
Bıktırdın, tatlı canımdan bezdirdin,
Verdin kalem, dertlerimi yazdırdın,
Susturdun dilimi, lal ettin beni.

Engel çıkardın attığım adımda,
Kayboldu neşem kalmadı tadımda,
Pop müzikler dinlemek isterdimde,
Hüzzam şarkılara kul ettin beni.

Unutturdun bana eşi, dostumu,
Diyardan diyara attın postumu,
Zorla doldurmuş olsam da testimi,
Muhannet altına çul ettin beni.

Gurbete düştüğünden beri yolum,
Unutulduk, sorulmaz oldu halım,
Güllerim soldu da, kırıldı dalım,
Hasbahçem kuruttun çöl ettin beni.

Huzur kayıp arar olduk rüyada,
Kulak vermedin şu garip feryada,
Üç kuruşluk şu yalancı dünyada,
Ne çabuk harcadın, pul ettin beni.

Fatih Coşgun 11.04.2014