Zalim Gurbet Şiiri - Samet Asaf Ünlüer

On iki yaşımda tanıştım gurbet acısıyla
Daha on sekizi'm de yoruldum be usta
Hasret denen bu belanın sancısıyla
Ocaktaki ateş gibi kor oldum ben usta..

Bıraktım dünyayı bak, size kalsın
Hasret yaktı içimi yaradan canımı alsın
Elin memleketinde bir garip dalsın
Yine gözlerimden kan aktı be usta..

Bocaladım yine perme perişanım
Hasret göğsüme takılan nişanım
İstemem gurbette artsın şöhretim şanım
Gözlerim vatanı arar oldu be usta...

Gurbet semasında bir yıldız kaymış
Bizim anlımıza yazılan yazımız buymuş
Bir çare ki kalemim yine kağıda uymuş
Yazdım çizdim anlatamadım usta...

Bir garip Asaf'ım daha ben ne söyleyeyim
Böylesi kaderi bilmem ki neyleyeyim
Kavuşmak umuttur deyip gönül mü eyleyeyim?
Parça parça olmuş kalp bende usta...