Zalim Gurbet Şiiri - Nadir Çitil

Saldılar yâd ele gurbet dediler
Gurbet bana ben gurbete alıştım
Ezdiler bedenim ömrüm yediler
Gurbet bana ben gurbete alıştım.

Geçti gençlik artık umrumda değil
Unuttum geçmişi kalmadı meyil
Yazıyom kahrımdan sanmayın cahil
Gurbet bana ben gurbete alıştım.

Keyfimden mi geldim doymadı karnım
El gibi yaşamak tek benim derdim
Kader dedim saydım, gurbette kaldım
Gurbet bana ben gurbete alıştım.

Geçmişim içerimde yüreğim yakar
Çıkmıyor göz yaşım içime akar
Bilmez ki el âlem mülteci sanır
Gurbet bana ben gurbete alıştım.

Nadirim üzülüp yanar boşuna
Geçti zaman geldi altmış yaşına
Unutmaz sılayı girer düşüne
Gurbet bana ben gurbete alıştım.